Wivina Demeester: ‘2017: Een beetje méér Merkel aub’

Een stroom van vluchtelingen, kinderen op de vlucht, aanslagen in Parijs, Brussel en Berlijn, duizenden en duizenden doden in Aleppo, conflicten in het Midden Oosten, een President in Congo die niet van opstappen weet, begrotingstekorten in België en veel andere Europese landen, getwitter tegen de sterren op (wie volgt dat nog? Wie gelooft dat allemaal en wie begrijpt wat? en wanneer eindigt dit?), een harder taalgebruik ook in de media, waarmee de burger wordt overspoeld; nog steeds te veel mensen die onder de armoedegrens leven, te veel burn-outs, te veel jongeren met psychosociale problemen en met eetstoornissen, internationale adoptie die permanent onder druk staat,…

Met een boodschap van Mohammed El Bachiri, wiens echtgenote slachtoffer werd bij de aanslag in Brussel, een moslim die vanuit de Koran, een mooie, diepzinnige en warmmenselijke boodschap bracht: een ‘jihad van de liefde’, als een antwoord op het terrorisme.

Het heeft mij zeer aangegrepen en ik probeer het regelmatig te herbeluisteren. Hoe een gelovige moslim kracht put uit zijn religie om toch sterkte en blijdschap te vinden in het leven met zijn kinderen, in zijn stad Molenbeek, zijn land België, dat ook het mijne is en een nieuwe boodschap van hoop brengt. Zo worden christenen en moslims broeders.

Met een horrorclown als Trump: de schaamte voorbij. Elke dag schaam ik mij voor zo’n wangedrag. Het noopt absoluut tot nadenken waarom zoveel mensen kiezen voor een dergelijk fenomeen, ook waarom- alhoewel niet echt vergelijkbaar- de Engelsen voor Brexit kozen.

Zijn te veel politici het ware contact met de mensen verloren? Weten ze voldoende wat er in de onderstroom van de maatschappij leeft? Is er voldoende inlevingsvermogen en medeleven? Leven sommigen niet te veel in het cocon van ‘hun’ establishment? Een gemiste kans zeker voor de eerste vrouwelijke president in de VS. Het deed pijn.

Met een politica als Angela Merkel, die sterker dan vele andere politici blijft geloven in haar ‘Wir schaffen das’, met medeleven en barmhartigheid. Ik droom van een beetje meer Merkel in elke politicus.

Het is ongezien hoe sommige politici nu onbeschaamd twitterend de islam de schuld geven, ja zelfs politici onbeschaamd bashen bij elke dode in een aanslag, zelfs niet eens wachten tot enige klaarheid wordt gebracht in de feiten.

Alle schroom voorbij. Laat het niet wederkeren.

Ik genoot en vond rust in cultuur en schoonheid in deSingel met dans van Anne Theresa De Keersmaeker, Sidi Larbi Cherkaoui, Jan Martens, Alain Platel; muziek met Philip Herreweghe en Collegium Vocale, B’Rock en René Jacobs, Mahler Chamber Orchestra en Isabelle Faust; theater van Ivo Van Hove en Castelluci en architectuur met debatten als ‘we kopen samen den Oudaan’. En vluchtelingen in deSingel om te genieten van kunst en te integreren met dans, het ontroerde mij.

2017 ….een beetje meer Merkel aub.

Mijn wereld, mijn land, mijn Vlaanderen, mijn steden moeten we heropbouwen. Ruimte herinrichten en meteen de maatschappij herontwerpen. Een ruimte en woonplekken waar elke mens, ook de vele vluchtelingen, zich goed kunnen voelen. Het geluk begint bij geborgenheid en bij verbondenheid. Geborgenheid in een woonplek in relatie met de ‘Umwelt’. Kinderen kansen geven vereist familie, vrienden en buren.

Verbondenheid met diegenen waarmee we leven en werken. Geen wij-zij denken, wel een maatschappeliijk mensdenken, omdat elke mens uniek is. Geen cultuur van onverschilligheid, wel van medeleven, genegenheid en ja tederheid. Nee, makkelijk is dat niet, het veronderstelt geloof en veel vertrouwen in de medemens en mededogen met mens en milieu.

Vrede in Syrië en het midden oosten, door te onderhandelen met alle partijen.

Een duurzame en onderhandelde doorbraak voor de Ring rond Antwerpen met alle betrokken partijen. Om niet meer stil te staan op de wegen met een rist van maatregelen, doorvoering van km-heffing voor alle wagens, meer gebruik van openbaar vervoer. Ik ben er al vast mee begonnen.

Een betere lichamelijke en geestelijke gezondheid voor alle mensen met een grotere informatie en een beter inzicht van en voor zoveel mogelijk mensen. Minder druk van de sociale media op kwetsbare jonge mensen.

Begrotingen in evenwicht en voldoende investeringen, o.m. in nog meer in scholen en in de uitbouw van openbaar vervoer.
Genieten van kunst en cultuur in verbondenheid met velen, het kan ons allen meer gelukkig maken.

En tot slot, een beetje meer Merkel in de politiek. Geen populisme aub, wel sereniteit, schroom en soberheid, inzicht, empathie en barmhartigheid, dicht bij de mensen. We hebben dit nodig op Vlaams, Belgisch en Europees niveau.