Paul Quirynen: ‘En plots zag u de foto van Kim’
De spanning is voorbij nu Kim De Gelder toelating gaf om zijn portret zichtbaar te maken in de media. In kranten en sociale media zullen de beelden razendsnel verspreid worden begeleid door allerlei commentaren in diverse richtingen.
Het is meer dan duidelijk dat foto- en beeldmateriaal meer en meer gaan wegen op de opinievorming en de zichtbaarheid van maatschappelijke problemen. De foto’s en film over de huiszoekingen in het Aartsbisdom Mechelen zijn zonder twijfel ook medebepalend geweest voor het zware verlies aan vertrouwen in het instituut kerk.Ook de beelden van een Panorama-uitzending in het dossier Jacob spraken boekdelen en zijn op vele plaatsen aanleiding geweest voor al dan niet constructief spreken over de begrenzing van veiligheid en zorgverlening. Tenslotte was er de voorbije rechtstreeks op TV en internet de verslaggeving over een soort magistratenoorlog.
Foto’s en beelden zijn genadeloos duidelijk en kennen weinig nuances. Wat zichtbaar getoond werd zal nooit meer verdwijnen en “goede” beelden worden steeds opnieuw aangewend bij andere verhalen in een andere context. De wijze waarop NVA het ACW had aangepakt werd de voorbije dagen in een cartoon getoond door het BBT team dat een naakte patiënt wilde behandelen.
Het zou uw kind kunnen zijn,
Mijn persoonlijk aanvoelen bij het “zien” van Kim De Gelder was een gevoel van mededogen en kwetsbaarheid. Ik heb zonen die even oud zijn als die jonge man die dader is geworden van afschuwelijke misdrijven en kan dus vergelijken. Bij de nu mediafiguur geworden Kim zie ik dofheid in de ogen, schaamte en angst om naar die wereld te kijken. Een wereld die hem nu (helaas) gretig wil zien.
Een gezonde kerel ziet er anders uit, doch het bekijken van foto’s mag nooit determinerend worden bij het beoordelen van feiten of van de toerekeningsvatbaarheid van een persoon. In het proces van Kim De Gelder is nog steeds geen enkele psychiater als getuige verschenen doch quasi alles en iedereen was tot op heden in de media aanleiding om te speculeren over de al dan niet zieke geest van een jonge man, wiens ouders zonder twijfel hun uiterste best hebben willen doen voor zijn opvoeding.
een onwetend en onmachtig kind,
Kim De Gelder heeft het spannend willen houden om zijn gelaat te tonen doch de enige oorzaak is wellicht de onwetendheid en onmacht om om te gaan met zichzelf. Volgens zijn raadsman was het de keuze van Kim zelf om zich over te leveren aan de gulzige lenzen en andere technische apparaten.
Ik heb veel respect voor confrater Jaak Haentjes die heel alleen zijn strijd moet voeren en voor de quasi onmogelijke opdracht staat om alle gebeurtenissen, emoties en gevoelens te kanaliseren in een aanvaardbare richting met de hoop dat dit assisenproces kan leiden tot meer waarheid en tot gerechtigheid. Het moet ook gezegd worden dat de ouders van Kim De Gelder en zijn omgeving ook steeds meegesleurd worden in die vreemde strijd om goed verkoopbaar nieuws.
slachtoffer van een opiniërende foto,
Op internetfora en aan cafétogen zal het zichtbaar zijn van Kim De Gelder een voldoende reden zijn om dadelijk de doodstraf ter sprake te brengen en zelfs ook de zinloosheid van een verdere procesvoering.
Het risico van beeldvorming is dat foto’s in allerlei richtingen kunnen worden aangewend en nooit gekaderd worden in de juiste context. Ook de wijze waarop de foto vandaag in beeld zal worden gebracht is helaas determinerend voor de dagen van morgen.
Mediamensen mogen zich tenslotte ook niet laten leiden door pure commerciële belangen in het gevecht om de mooiste tekening of foto. Bij iedere verslaggever zou de grondhouding moeten blijven bestaan dat ook de dader van de zwaarste misdrijven – hoe dan ook – een medemens blijft wiens waardigheid steeds en blijvend moet worden gerespecteerd.
zonder eerlijk proces?
Een belangwekkende vraag is ook de weerslag die foto’s en beeldmateriaal kunnen hebben op de regelgeving inzake eerlijke procesvoering. Inzake Kim De Gelder zal deze weerslag eerder beperkt zijn doch andere foto’s of kunnen zo opiniërend werken dat grondig aanvullend onderzoek niet langer nodig lijkt.
Zodoende komen de toch wel heilige principes in gevaar dat ieder gerechtelijk onderzoek geheim dient te gebeuren en ieder mens – ook Kim De Gelder – moet geacht worden slechts schuldig te zijn na een eerlijke procesvoering voor en door onafhankelijke rechters.