Kristof Decoorne: ‘Sorry Rutten, zo werkt het niet in een samenleving’

Laat mij duidelijk zijn: ik ben absoluut pro een samenleving waar we elkaars vrijheid in denken, levensbeschouwing en handelen respecteren. Hierin draag ik heel veel sympathie weg voor het liberale verhaal. Ik heb het als katholiek moeilijk met euthanasie, vind het erg dat dit moet gebeuren, maar ik respecteer de keuze van de ander en kan het vaak zelfs begrijpen vanuit het verhaal van die andere. Diens keuze doet niets af aan mijn diepste waardering en genegenheid voor die andere mens. Doe de ander niet aan, wat je niet wil dat ze jou aandoen. 

Geen ideologisch fanatisme aub

Ik heb het, net als liberalen, heel moeilijk met anderen die een vreemd denken aan mij proberen te verkopen, mijn vrijheid van denken en handelen niet respecteren, zeker in mijn gelovige levensbeschouwing – iets wat heel kwetsbaar is en vaak onderwerp van cynisme. Ik heb aldus een probleem met iedere vorm van ideologisch fanatisme die de vrijheid van en het respect voor de andere negeert. Dat ze nu ontspoord is uit gelijk welke levensbeschouwelijke of politieke stal, zij het nu katholiek, nationalistisch, boeddhistisch, humanistisch, islamitisch, ecologisch of liberaal zoals in het weekendartikel van Gwendolyn Rutten van Open-VLD.

“Hun fanatisme neigt naar religie”, schrijft Rutten – wat is er dan fout aan religie? Ze lijkt iedere vorm van religie gelijk te stellen aan radicalisme maar vergeet dat haar eigen fanatieke ideologie naar meedogenloos radicalisme en ‘religie’ ruikt. Haar radicalisme wil ik zeker ook niet gelijkstellen met het ganse liberale verhaal. Sorry, maar als ze zegt dat religie tot de privésfeer behoort, val mij dan ook niet lastig met jouw fanatisme. Sorry, Rutten, zo werkt het niet in een samenleving. Haar radicalisme schaadt mijn vrijheid om mijn gelovig denken te mogen uiten in de publieke sfeer. Ze maakt de publieke sfeer zeer vijandig naar iedere vorm gelovig uiten. Is dat vrijheid?

Absolute vrijheid is koud en eenzaam

Vrijheid is geen absolute gedachte: “Zolang IK maar kan doen wat IK wil en zolang JIJ mij maar niet in MIJN weg staat!” De absolute ondergrens aan de vrijheid is daar waar je de andere schaadt. Die grens is niet altijd duidelijk: de één voelt zich al wat vlugger geschaad dan de ander, maar het is een eerste argument om te zeggen dat we met elkaar rekening moeten houden, omdat we nu eenmaal naast/met elkaar leven. Dat is een feit, geen moraalridderig vingertje waar ik zelf een allergie aan heb.

Vrijheid is ook een heel subjectief gebeuren: je kan je heel onvrij voelen in je meedogenloze strijd naar vrijheid. Er zal altijd iets zijn dat mijn vrijheid beperkt. Absolute vrijheid is onleefbaar en net daarom juist heel onvrij. Absolute vrijheid leidt naar een koud en eenzaam bestaan, vervreemd van elkaar. Wat Rutten lijkt te prediken, houdt net een grote intolerantie en desinteresse voor andersdenkenden in. Ik mag zeggen wat ik wil, de ander moet mij met rust laten, interesseert me zelf niet. Zo groeien we naar een koude grijze neutrale maatschappij waar we net van elkaar vervreemden in getto’s, een maatschappij waar de recht van de sterkste primeert.

 Mag de ander nog anders zijn?

Een maatschappij met angst, argwaan en agressie voor de ander, met hogere zelfmoordcijfers, met een fundamentele bedreiging voor alle liberale verdiensten. Respect voor elkaars denken en handelen, groeit slechts uit interesse en waardering voor de ander: open staan voor de vreemde andere, interesse hebben, in dialoog treden, niet alles kunnen begrijpen van de andere, sommige zaken raar of absurd vinden, maar niet direct afdoen met een oordeel als ‘achterlijke gebruiken’, wel merken dat die andere op één of andere wijze zinvol in het leven probeert te staan… Zeggen dat je rekening moet houden met de eigenheid en gevoeligheid van de ander, is iets anders dan radicalisme goedkeuren. Ook hier lijkt Rutten de zaken wat ongenuanceerd dooreen te haspelen.

Superioriteitsdenken maakt altijd slachtoffers

De uitspraak “We moeten onze overtuiging durven verdedigen: dat onze manier van leven zonder enige twijfel superieur is aan alle andere in de wereld.” Je mag en moet overtuigd zijn van je eigen denken, maar iedere vorm van superioriteitsdenken, leidt tot onderdrukking, onvrijheid… Rutten lijkt de gevolgen van de Übermenschgedachte te zijn vergeten. Ze lijkt de gevolgen van het kolonialisme of van iedere ideologie die door hun superieure instelling mensen heeft vervolgd, gemarteld en vermoord te zijn vergeten. Ik zou zeggen, maak je huiswerk wat beter in het vervolg mevrouw Rutten.