Saskia van den Kieboom: ‘Traag maar zeker draait de islam bij’

Een queer iftar in de Roma, wat een leuk idee! Wat zou het mooi zijn als dat zou kunnen plaatsvinden in Antwerpen, een stad die overloopt van diversiteit in allerlei facetten. Dat die bijzondere iftar niet kan plaatsvinden wegens dreigementen, is dan ook bijzonder jammer. Samen ­iftar vieren (de maaltijd die tijdens de ramadan genuttigd wordt na zonsondergang) is belangrijk in de islam, ook voor lgbti-moslims. Het kan misschien zo zijn dat sommige moslims die queer iftar als een ­provocatie zien, maar dat neemt niet weg dat er lgbti-moslims bestaan, dat zij steeds vaker uit de kast komen en dat ze hun ­veilige ruimte vragen zolang dat nodig is. Hoe er ook wordt gedreigd met geweld, het zal mensen niet doen veranderen van geaardheid.

Ik vind het jammer dat de moslim­gemeenschap met dit nieuws opnieuw te kijk wordt gezet. ‘Zie je wel, ze leven nog in de middeleeuwen’; ‘De islam gaat niet ­samen met onze westerse waarden’; ‘Religie zou geen plaats mogen hebben in onze ­samenleving’. Het klopt dat lgbti en religie niet goed samen lijken te gaan. Ook in het christendom zijn lgbti-kwesties niet ­vanzelfsprekend. Maar er is veel aan het veranderen in beide religies, en die nuance ontbreekt in de reacties.

Dat de Vlaamse bisschoppen in ­september 2022 een document presenteerden waarin stond dat koppels van hetzelfde ­geslacht voortaan een zegen kunnen ­krijgen in een kerkelijke viering, bewijst dat het proces van aanvaarding volop bezig is. Het is een langzaam proces dat al enkele decennia aan de gang is, maar het zit verankerd in de diepe overtuiging binnen het christendom dat alle mensen kinderen zijn van God, ook holebi’s.

Hetzelfde kunnen we zeggen over de ­islam. Lgbti is geen evidentie, maar alleen al het feit dat er een ­poging wordt gedaan om een queer iftar te organiseren, maakt toch duidelijk dat de verandering is ingezet? Het gaat traag, maar er is hoop! Twee werelden groeien langzaam, maar organisch naar elkaar toe.

We verwachten nu van de moslims dat het aanvaardingsproces van lgbti met grote sprongen vooruitgaat. We willen eigenlijk dat de islam nog sneller overstag gaat dan eender welke andere groep of samenleving ooit heeft gedaan. Het is een weg die niet snel afgelegd kán worden. Het blijft ­belangrijk daarover in dialoog te gaan en over alle mogelijke pijnpunten te spreken. Welke elementen uit de islamitische traditie houden de boot af voor lgbti-relaties? Welke elementen kunnen de deur juist op een kier zetten? Zomaar zeggen ‘alles is goed en zand erover’ brengt ook geen ­zoden aan de dijk.

Het is duidelijk dat een groeiende groep moslims openstaat voor queer personen en dat is hoe dan ook hoopvol. Wel mag er ­begrip zijn dat binnen de moslimgemeenschap het hele denken rond lgbti nog niet zover staat als we zouden willen. Daar is tijd, ruimte en vooral constructieve dialoog voor nodig. Ondertussen moeten we ervoor zorgen dat lgbti-moslims een veilige ruimte kunnen krijgen waar ze zichzelf mogen zijn en hun geloof mogen belijden, want dreiging en geweld kunnen we nooit tolereren.

Bron: De Standaard

Laat een reactie achter